Historycy sztuki nazwali go gdańskim Dürerem, zauważając pokrewieństwa jego sztuki z dziełami mistrzów średniowiecza i Renesansu, a z drugiej strony stawiają go w rzędzie przedstawicieli XX-wiecznego symbolizmu, a nawet surrealizmu.

Ryszard Stryjec inspiracje do swych grafik czerpał z mitologii, Biblii, literatury średniowiecznej, pojawiają się w jego pracach motywy śmierci, przemijania, walki dobra ze złem. Kobiety i konie to kolejne źródła inspiracji i ulubione motywy jego grafik. W tle wielu prac pojawia się zabytkowa architektura i historia Gdańska – miasta gdzie osiadł po powrocie ze zsyłki w Kazachstanie, dokąd jego rodzina wywieziona została z Wileńszczyzny.

Leitmotivem całej sztuki Ryszarda Stryjca są wątki eschatologiczne, podkreślające ulotność i kruchość ludzkiej egzystencji w kontekście przemijania i śmierci (...) Intryguje i zachwyca (...) świat subtelnych kresek i pozornie zawiłych ornamentów, (...) pełen mitycznych stworów , pięknych kobiet , rycerzy i świętych – emanujący mroczną tajemnicą. – pisze Magdalena Olszewska w katalogu poświęconym kolekcji prac artysty w galerii sopockiej.

Grafiki Ryszarda Stryjca wystawiane i nagradzane były w  galeriach polskich,  europejskich i amerykańskich (Warszawa, Gdańsk, Wrocław, Malbork, Paryż, Brema, Wilno, Kolonia, Chicago).